-
1 συν-τιτράω
συν-τιτράω, fut. συντρήσω, durchbohren, συντρῆσαι εἰς τὰ τῶν πλησίον, im Bergwerke Gänge in die der Nachbarn brechen, Dem. 37, 38; – und dadurch in Verbindung setzen, τὴν τοῦ ποτοῠ διέξοδον ξυνέτρησαν εἰς τὸν μυελὸν ξυμπεπηγότα, Plat. Tim. 91 a, vgl. Critia. 155 d; pass., εἰς ὃν ἡ ϑάλασσα συνετέτρητο, ib. e; τούτους πάντας ὑπὸ γῆν εἰς ἀλλήλους συντετρῆσϑαι πολλαχῇ, Phaed. 111 d, durch Oeffnungen oder Gänge in Verbindung stehen, wie Arist. συντέτρηται ἡ ὄσφρησις τῷ στόματι κατὰ τὸν οὐρανόν, der Geruch steht mit dem Munde durch den Gaumen in Verbindung, probl. 13, 2; εἰς τὴν γλῶσσαν ἡ ἀκοὴ συντέτρηται, der Gehörgang steht mit der Zunge in Verbindung, eigtl. ist nach der Zunge hin durchgebrochen, Plut. de garrul. 2. – S. auch συντετραίνω.
См. также в других словарях:
συντετραίνω — και συντίτρημι Α 1. (ιδίως σχετικά με δοχεία ή κοιλότητες) συνδέω δια μέσου οπής 2. (το μέσ.) συντετραίνομαι επικοινωνώ, συνδέομαι (α. «εἰς ὅv ἡ θάλασσα συνετέτρητο», Πλάτ. β. «συντέτρηνται [αἱ κοιλίαι] πρὸς τὸν πλεύμονα», Αριστοτ.) 3. μτφ. αφήνω … Dictionary of Greek
